Warmte in de kou!

Het is zaterdag 11 februari 2012. Iedereen lijkt het ijs op te zoeken om te gaan schaatsen. Want na het weekend, is het voorbij met de schaatspret geven de voorspellingen aan.

In Friesland is het toch relatief rustig op deze zaterdag, want “It giet oan” op deze dag bleef uiteindelijk uit. En de elfstedenkoorts, die ook vooral buiten de provincie leek te heersen, is afgezwakt.  Als Friezin vind ik het natuurlijk ontzettend jammer dat deze tocht na zoveel jaren wachten, niet doorgaat. Hartverwarmend vond ik afgelopen week de berichten van alle vrijwilligers, die hard meewerkten de tocht mogelijk te maken. Maar van al die mediagekte die ontstond, kreeg ik het uiteindelijk wel spaans benauwd. Iedereen leek de tocht der tochten te willen claimen als hun feestje. Friesland werd “the hottest place to be”, naarmate het kouder en kouder werd. Heel Nederland leek te hunkeren naar iets van ons samen. Het werd onze tocht. Ons nationaal feest. Het was iets feestelijks, iets puurs en positiefs. Dat gezamenlijke wij-gevoel wilden we vasthouden. Het voelde zo goed.

Gelukkig is de elfstedentocht een Fries evenement en blijven Friezen onder alle omstandigheden nuchter en realistisch. En hoewel hun hart natuurlijk ook JA schreeuwde, zij ook volledig warm liepen voor hun ultieme schaatstraditie, zei het nuchtere verstand dat het echt niet kon. Een wijs besluit, hoe spijtig ook voor iedereen. We ontwaakten uit onze droom.

Het is zaterdag. Geen elfstedentocht, maar wel een mooie dag om het ijs op te zoeken. De zon straalt volop, het is prachtig winterweer en na alle schitterende foto’s die ik voorbij had zien komen van de wadden, wil ik zelf ook graag de waddenzee weer zien. Er komt geen protest van de kinderen. Integendeel. Ze hebben hun eigen fototoestel al gepakt en zijn klaar om te gaan. Velen zijn ons al voor gegaan richting het ijs, want onderweg zien we overal gezelligheid en drukte op het bevroren water. Dokkum ziet er werkelijk schilderachtig uit met al die schaatsende mensen. Een fantastisch en bijna nostalgisch winterplaatje levert het op. Onze eindbestemming is de pier van Holwerd, dus we rijden nog even door. Het is adembenemend mooi daar. Een warm gevoel bekruipt ons. De kinderen maken foto’s, lopen over het ijs en kijken naar de vele wadvogels die driftig op zoek zijn naar iets te eten. 

Hey mams, we gaan toch nog niet weg? Het is hier zo mooi. Weet je, we gaan zo even opwarmen daar boven. We nemen een warm drankje en dan gaan we nog even het ijs weer op. Een goed idee toch? En wanneer gingen we ook al weer naar Ameland? 

Meer foto's?  Ga naar: http://www.flickr.com/photos/67866414@N07/sets/72157629285826947/